-
Dlaczego INUBIOTYK® jest niezbędny ?
Błonnik nierozpuszczalny pełni istotną rolę w prawidłowym funkcjonowaniu układu pokarmowego. Jest to typ błonnika, który nie jest trawiony przez enzymy układu trawiennego człowieka, co oznacza, że przechodzi przez przewód pokarmowy niemalże w niezmienionej formie. Jego obecność w diecie przyczynia się do licznych korzyści zdrowotnych.
Po pierwsze, błonnik nierozpuszczalny przyczynia się do zwiększenia objętości treści pokarmowej, co z kolei stymuluje perystaltykę jelit, czyli ruchy jelit pomagające w przesuwaniu treści pokarmowej. Dzięki temu zapobiega on zaparciom i wspomaga regularność wypróżnień.
Po drugie, konsumpcja błonnika nierozpuszczalnego może pomóc w kontroli masy ciała. Zwiększa on uczucie sytości po posiłku, przez co może przyczynić się do zmniejszenia ogólnej kaloryczności diety i ułatwić kontrolę apetytu.
Błonnik nierozpuszczalny może wiązać substancje szkodliwe, które znajdują się w pokarmach, takie jak karcynogeny i toksyny, wspomagać ich usuwanie z organizmu. Może to obniżać ryzyko rozwoju wielu chorób, w tym chorób autoimmunologicznych, metabolicznych i nowotworowych.
Regularne spożywanie błonnika nierozpuszczalnego poprawia metabolizm, np. może wspomóc proces naprawy profilu lipidowego poprzez obniżenie poziomu cholesterolu LDL, zwanego "złym cholesterolem". Spożywany błonnik wpływ na gospodarkę cukrową, poprzez obniżenie indeksu glikemicznego spożywanych posiłków, co jest korzystne dla osób z insulinoopornością lub cukrzycą.
Włączenie odpowiedniej ilości błonnika nierozpuszczalnego w diecie jest zatem kluczowe w profilaktyce, dla zachowania zdrowia i zapobiegania różnym problemom zdrowotnym. Błonnik kształtując środowisko układu pokarmowego może kształtować system obronny organizmu (immunologiczny). W ten sposób błonnik może mieć wpływ na efektywność procesów leczniczych chorób cywilizacyjnych. Dobrymi źródłami błonnika nierozpuszczalnego są pełnoziarniste produkty zbożowe, orzechy, nasiona, a także niektóre warzywa i owoce. Szczególnie dużo błonnika jest w otrębach zbożowych. Jednak otręby zawierają substancje antyodżywcze, np. fityniany, które blokują przyswajanie wielu biopierwiastków. W skład otrębów zbożowych wchodzą elementy, które w przypadku występowania bakterii patologicznych, mogą nasilać procesy zapalne prowadząc do przewlekłego stanu zapalnego. Taka sytuacja sprzyja rozwojowi wielu chorób metabolicznych.
Po pierwsze, błonnik nierozpuszczalny przyczynia się do zwiększenia objętości treści pokarmowej, co z kolei stymuluje perystaltykę jelit, czyli ruchy jelit pomagające w przesuwaniu treści pokarmowej. Dzięki temu zapobiega on zaparciom i wspomaga regularność wypróżnień.
Po drugie, konsumpcja błonnika nierozpuszczalnego może pomóc w kontroli masy ciała. Zwiększa on uczucie sytości po posiłku, przez co może przyczynić się do zmniejszenia ogólnej kaloryczności diety i ułatwić kontrolę apetytu.
Błonnik nierozpuszczalny może wiązać substancje szkodliwe, które znajdują się w pokarmach, takie jak karcynogeny i toksyny, wspomagać ich usuwanie z organizmu. Może to obniżać ryzyko rozwoju wielu chorób, w tym chorób autoimmunologicznych, metabolicznych i nowotworowych.
Regularne spożywanie błonnika nierozpuszczalnego poprawia metabolizm, np. może wspomóc proces naprawy profilu lipidowego poprzez obniżenie poziomu cholesterolu LDL, zwanego "złym cholesterolem". Spożywany błonnik wpływ na gospodarkę cukrową, poprzez obniżenie indeksu glikemicznego spożywanych posiłków, co jest korzystne dla osób z insulinoopornością lub cukrzycą.
Włączenie odpowiedniej ilości błonnika nierozpuszczalnego w diecie jest zatem kluczowe w profilaktyce, dla zachowania zdrowia i zapobiegania różnym problemom zdrowotnym. Błonnik kształtując środowisko układu pokarmowego może kształtować system obronny organizmu (immunologiczny). W ten sposób błonnik może mieć wpływ na efektywność procesów leczniczych chorób cywilizacyjnych. Dobrymi źródłami błonnika nierozpuszczalnego są pełnoziarniste produkty zbożowe, orzechy, nasiona, a także niektóre warzywa i owoce. Szczególnie dużo błonnika jest w otrębach zbożowych. Jednak otręby zawierają substancje antyodżywcze, np. fityniany, które blokują przyswajanie wielu biopierwiastków. W skład otrębów zbożowych wchodzą elementy, które w przypadku występowania bakterii patologicznych, mogą nasilać procesy zapalne prowadząc do przewlekłego stanu zapalnego. Taka sytuacja sprzyja rozwojowi wielu chorób metabolicznych.